Sierpień, zdaniem wielu obserwatorów, jest najlepszym miesiącem do obserwacji nieba. Względnie komfortowa temperatura, coraz dłuższe noce, bogactwo widocznych obiektów na niebie i opozycja Saturna to tylko jedne z wielu argumentów przemawiających za tym, aby w sierpniu podziwiać piękno nocnego nieba.
W sierpniu długość dnia ulega dosyć znacznemu skróceniu. W Warszawie 1.08 wschód Słońca następuje o 4:56, a po upływie 15h i 30h, czyli o 20:27 Słońce zachodzi. Natomiast 31.08 Słońce wschodzi o 5:45 a zachodzi o 19:26, dzień będzie trwał 13h40m. W ciągu miesiąca noc wydłuży się o 1 godzinę i 50 minut.
Jeśli już mowa o Słońcu, to warto zaznaczyć, że nasza najbliższa gwiazda ciągle jest aktywna, czyli możemy obserwować plamy słoneczne a w sprzyjających okolicznościach nawet zorze polarne.
Informacje o bieżącej aktywności słonecznej najlepiej sprawdzać na stronie
https://www.spaceweatherlive.com/pl/aktywnosc-zorzowa/zasieg-zorzy-polarnej.html
Słońce jest dosyć nieprzewidywalne i potrafi zaskoczyć nagłym wyrzutem materii, co może zafundować spektakularne widoki na nocnym niebie i jednocześnie awarie w dostawach prądu.
Na początku miesiąca warto wypatrywać wieczorem, nad zachodnim horyzontem, wąskiego sierpa Księżyca, który będzie wyglądał dosyć malowniczo, ponieważ widoczne będzie również delikatne światło popielate.
W ciągu swojej wędrówki po niebie, Księżyc 5 sierpnia znajdzie się w I kwadrze, a 12 nastąpi pełnia. Następnie 19 sierpnia Księżyc wejdzie w III kwadrę. Tego i kolejnego dnia rano, nasz naturalny satelita znajdzie się w pobliżu gromady otwartej M45 i czerwono świecącego Marsa. Będzie to wspaniałe widowisko.
Również ciekawie Księżyc zaprezentuje się rano, 26 sierpnia, kiedy w fazie bardzo wąskiego sierpa znajdzie się tuż obok Wenus.
Bardzo zachęcamy do prób uwiecznienia tych dwóch malowniczych koniunkcji i przesłania do nas zdjęć.
27 sierpnia Księżyc znajdzie się w nowiu, a w ostatnich dniach miesiąca znowu wróci na zachodnie niebo jako wąski rogalik.
Sierpień to również dobry miesiąc do obserwacji planet, szczególnie gazowych olbrzymów. Jowisz wschodzi po 22, a więc jest widoczny praktycznie całą noc. Planeta ta jest bardzo wdzięcznym obiektem do obserwacji nawet przez niewielkie teleskopy, które pokażą wyraźnie jego charakterystyczne pasy. Większe sprzęty, o średnicy około 90 mm, umożliwiają dostrzeżenie Wielkiej Czerwonej Plamy i pierwszych szczegółów w pasach oraz cieni galileuszowych księżyców na tej planecie.
14 sierpnia nastąpi opozycja Saturna, a więc Saturn znajdzie się najbliżej Ziemi, wzejdzie o zachodzie Słońca a zajdzie o wschodzie. Opozycja to najlepszy czas do jego obserwacji. Już niewielkie teleskopy pokażą pierścienie i w dobrych warunkach jeden pas na powierzchni Saturna. Jeśli chcemy się jednak dokładniej przyjrzeć tej planecie, potrzebujemy teleskopu o średnicy 90 mm a jeszcze lepiej 100 mm. Przez takie sprzęty dostrzegalna jest przerwa w pierścieniach, nazwana na cześć swojego odkrywcy Przerwą Cassiniego.
Oprócz tych dwóch gazowych olbrzymów, na sierpniowym niebie odnajdziemy Marsa, który wschodzi około 23:30 i jest widoczny jako jasny, czerwony punkt. Duże teleskopy, 200mm i większe, mogą już umożliwić obserwację delikatnych zarysów czap polarnych, ale warto jeszcze poczekać kilka miesięcy do opozycji, kiedy szczegóły będą dużo wyraźniej widoczne.
Najjaśniejsza planeta, Wenus, jest widoczna cały miesiąc, dosyć nisko nad wschodnim horyzontem. Jednak o świcie, 18 sierpnia zafunduje nam bardzo ciekawy spektakl. Planeta ta znajdzie się w bardzo bliskim sąsiedztwie gromady otwartej M44 ( Żłóbek). Takie okazje nie zdarzają się często, dlatego tym bardziej zachęcamy do obserwacji i fotografowania tego niezwykłego zbliżenia.
Sierpień wśród entuzjastów obserwacji nieba jest szczególnie ważny z powodu obfitego roju meteorów, którego maksimum przypada zazwyczaj 12 dnia tego miesiąca. Mowa oczywiście o Perseidach. Perseidy to pozostałości po komecie 109P/Swift-Tuttle, które spalając się w ziemskiej atmosferze dają efekt „spadających gwiazd”. W dobrych warunkach obserwacyjnych w ciągu godziny jesteśmy w stanie zaobserwować około 100 przelotów na godzinę. Meteory będą zdawały się wybiegać z gwiazdozbioru Perseusza, stąd nazwa roju – Perseidy. W tym roku obserwacje będą utrudnione z powodu pełni Księżyca, który będzie skutecznie rozświetlał niebo, ale z pewnością najjaśniejsze przeloty będą widoczne. Dlatego warto próbować obserwować ten obfity rój meteorów, nawet mimo obecności Księżyca.
Jak już wcześniej było wspominane, sierpień to doskonały czas na obserwację obiektów mgławicowych. Wieczorem na niebie dominują typowe gwiazdozbiory letnie, a więc Lutnia w której zaobserwujemy mgławicę M57, Herkules ze słynną gromadą kulistą M13, Łabędź ze słynną podwójną gwiazdą Albireo. Poniżej Łabędzia z pewnością dostrzeżemy Strzałę i Liska, w pobliżu których leżą asteryzm Wieszak i Mgławica Hantle (M27). Niżej nad horyzontem, w Tarczy, można odnaleźć piękną gromadę Dzika Kaczka (M11) a bardzo nisko, w Strzelcu, świeci mgławica Laguna, gdzie tworzą się nowe gwiazdy.
Sierpień to już przedsmak jesieni, więc w drugiej połowie nocy na niebie zaczynają dominować gwiazdozbiory jesienne, czyli Pegaz z uroczą gromadą kulistą M15, Andromeda, w której znajduje się słynna Galaktyka M31, Perseusz z przepiękną Gromadą Podwójną a nawet Byk z gromadą otwartą Plejady (M45) i Aldebaranem.
Pod koniec miesiąca, o świcie, zrobi się już zimowo, ponieważ na jaśniejącym, porannym niebie wschodzi Orion z mgławicą M42, który jest już typowym zimowym gwiazdozbiorem.
Na koniec warto wspomnieć o jeszcze jednym, bardzo ważnym wydarzeniu, związanym z sierpniowym niebem. W dniach 26-28 sierpnia odbędzie się XI edycja AstroShow. Delta Optical AstroShow to jedyne w swoim rodzaju doroczne spotkanie fascynatów makro- i mikrokosmosu – zarówno tych stawiających pierwsze kroki, jak i tych, którzy pewnie poruszają się w obu obszarach. W tym roku miejscem spotkania będzie Holet Delicjusz w Trzebawiu pod Poznaniem. Więcej informacji znajdziecie pod tym linkiem
https://www.astroshow.pl/
Wszystkim życzymy pogodnego nieba i do zobaczenia na AstroShow.
