Obecnie mamy wyśmienite warunku do obserwacji i fotografowania gromady kulistej M15 znajdującej się w gwiazdozbiorze Pegaza:

Na pierwszy rzut oka wygląda jak każda inna gromada kulista. Zawiera dużą ilość gwiazd i jest najprawdopodobniej najgęściej upakowaną. W swoim centrum może zawierać czarną dziurę ściągającą gwiazdy gromady do centrum gromady.

M15 zawiera także mgławicę planetarną – jedną z czterech odkrytych w gromadach kulistych. Można zobaczyć ją na zdjęciu Jerrego Lodrigusa. Mgławica ta, Pease 1 ma bardzo małe rozmiary kątowe i może być trudnym obiektem do uchwycenia (może zostać np. zaświetlona przez gwiazdy). Chętni mogą wykorzystać np. filtr O-III (ukazujący emisyjny obraz mgławicy) oraz Solar Continuum (wycinający emisyjny obraz mgławicy) do fotografii na bardzo krótkich ekspozycjach z wykorzystaniem kamerki „planetarnej” jak np. TIS DMK. Fotografie uzyskane z tych dwóch filtrów powinny ukazać mgławicę (jej obecność w paśmie O-III i brak w paśmie Solar Continuum. Gwiazdy nie będą wykazywać takiej różnicy).

Kolejną ciekawostką są Błękitni maruderzy – niebieskie, masywniejsze i gorętsze gwiazdy – niepasujące do wieku innych gwiazd z gromady. Jedną z prawdopodobnych teorii tłumaczących ich obecność jest możliwość zderzania i łączenia się gwiazd – co w gęsto upakowanych gromadach mogłoby występować dość często.