Nocne niebo nad Łomnicą

Kilkadziesiąt lat temu nocne niebo obserwować można było praktycznie wszędzie. Drogę mleczną widać było w centrach średniej wielkości miast, nie było też mowy o łunie wielkich miast rozświetlających niebo na dziesiątki kilometrów. Jeszcze w latach 50-tych naukowcy pracujący w podwarszawskim obserwatorium w Ostrowiku raportowali głównie problemy z reflektorami przejeżdżających w pobliżu samochodów. Te czasy to już niestety przeszłość, dziś drogę mleczną podziwiać można głównie z dala od miast a prawdziwe czarne niebo znaleźć można między innymi wysoko w górach.

„Łomnica 2634 m.n.p.m. Drugi najwyższy szczyt Tatr i najwyższy dostępny kolejką gondolową z budynkiem na wierzchołku. Od kilku lat staram się pokazywać piękne widoki w Tatrach, ale staram się również pokazywać Tatry nocą. Wtedy, kiedy większość ludzi śpi i nie zwraca uwagi na to, jak piękne może być niebo nad górami. Mam w tym głębszy cel, ponieważ dzięki swojej pracy chciałbym pokazywać, że nocne niebo i widoczny na nim kosmos to również część naszej rzeczywistości, o której nie należy zapominać. Eksploracja kosmosu to jedyny możliwy wybór dla całej naszej cywilizacji, jeżeli chcemy przetrwać w długiej skali czasu. Ponadto kosmos jest po prostu piękny. Widok nocnego nieba od zawsze wzbudzał w ludziach emocje, niestety w ostatnich latach wraz z rozwojem technologii i rozrastaniem się miast, co raz mniej ludzi ma dostęp do możliwości podziwiania gwieździstego nieba. Dlatego też tak bardzo zależy mi na pokazywaniu go na swoich pracach.

Już przynajmniej od dwóch lat myślałem o tym, by spędzić noc na Łomnicy i z tego wyjątkowego miejsca w Tatrach móc podziwiać nie tylko przepiękną panoramę, ale również nocne niebo. Realizacja tego marzenia rozpoczęła się w grudniu 2018 kiedy to postanowiłem spróbować, czy uda mi się dotrzeć na szczyt, by wykonać tam zdjęcia. Droga do tego by móc spędzić noc na szczycie i zrealizować ten projekt była długa i zawiła, ale z pomocą prof. Macieja Mikołajewskiego z Torunia, prof. Pawła Rudawego z Wrocławia oraz prof. Jana Rybaka pracującego w obserwatorium na Szczycie udało mi się zrealizować swój plan, którym tutaj serdecznie dziękuję za pomoc i zawierzenie moim umiejętnościom. Po 4 miesiącach przekładania swojego pobytu ze względu na niekorzystne warunki pogodowe udało się 1 kwietnia. Ciekawe jest to, że swój pobyt na Łomnicy rozpocząłem w poniedziałek o godzinie 13 a jeszcze kilkanaście godzin wcześniej podziwiałem przepiękną Drogę Mleczną na Teneryfie.

Na szczyt dostałem się kolejką linową z około 40 kg sprzętu. 3 aparaty, 6 obiektywów, 4 statywy, metrowy slajder, dwie głowice paralaktyczne, mnóstwo zapasowych baterii, ładowarek, jedzenia i ubrań to tylko część sprzętu, który miałem ze sobą. Mimo, iż wjechałem tam kolejką, to poruszanie się z tym całym sprzętem wymagało nie lada wysiłku. Jednak było warto! Timelapse, który tutaj prezentuję to finalny efekt z selekcji 19000 tysięcy zdjęć, które wykonałem na szczycie, fotografując bez snu od godziny 14 do godziny 8 rano następne dnia. Na poszczególnych scenach udało mi się uwiecznić takie rzezy jak: najwyższy szczyt Tatr-Gerlach 2655 m.n.p.m., pracę koronografów (teleskopów obserwujących koronę Słoneczną, która to ma na celu ostrzegać nas przed na przykład rozbłyskami słonecznymi. Ciekawostką jest też że obserwatorium słoneczne na Łomnickim Szczycie jest jednym z 3 takich obserwatoriów na świecie, które prowadzą nieustanne takie obserwacje). Pas wenus, czyli cień naszej planety w atmosferze po zachodzie Słońca, zachód Oriona i znajdujących się w nim ciekawych mgławic nad Tatrami, widok oświetlonego Krakowa odległego w linii prostej o blisko 100 km, mnóstwo spadających gwiazd (są one jednak trudne do zauważenia przy oglądaniu w normalnej prędkości, większość świateł widzianych w nocy na niebie to samoloty i satelity) oraz to, co najpiękniejsze do zobaczenia gołym okiem na nocnym niebie, wspaniały pas wschodzącej Drogi Mlecznej, która pięknie komponowała się z budynkiem na szczycie Łomnicy i kopułą obserwatorium.

Cały projekt nie byłby również możliwy gdyby nie wsparcie od marek: Canon Polska: body Canon 6Dmk2, obiektywy: EF 14mm 2.8L USM II, EF 24mm 1.4L USM II, EF 50mm 1.4 USM. Delta Optical Polska: montaże paralaktyczne Sky Watcher Star Adventure oraz Star Adventure Mini. Manfrotto Polska, która zapewniła stabilne wsparcie dla mojego sprzętu na statywach Manfrotto MT190XPRO3. Oraz Michałowi Sobańskiemu z PodhaleGroup, który w ostatniej chwili wspomógł mnie głowicami Syrp.

Cały film to również godziny spędzone przy komputerze, bo samo już wyrenderowanie finalnej wersji wideo zajęło mi 4h nie wspominając o konieczności wcześniejszego wyrenderowania tysięcy zdjęć, które powstały podczas tego wypadu. Tak więc zapraszam wszystkich do oglądania, dzielenia się odczuciami i jak również konstruktywną krytyką. Przy okazji dodam, że jeżeli podoba Ci się moja praca i chciałbyś widzieć więcej takich projektów, to aktualnie prowadzę zrzutkę na wyprawę na całkowite zaćmienie Słońca w Andy na wysokość 5000 m.n.p.m. Więcej informacji o tym projekcie znajdziesz tutaj:

https://zrzutka.pl/calkowite-zacmienie-slonca-w-andach-2-lipca-2019

Sprzęt użyty do stworzenia Timelapsa:
Aparaty Canon;
– 6Dmk2
– 6D
– 70D

Obiektywy:
– Canon EF 14mm f2.8L USM II,
– Canon EF 24mm f1.4L USM II,
– Canon EF 50mm f1.4 USM,
– Canon EF 16-35 f4L IS USM,
– Canon EF 70-200 f4L IS USM
– Sigma Art 35 f1.4

Głowice Paralaktyczne:
– 2x Sky Watcher Star Adventure
– Sky Watcher Star Adventure Mini

Głowice Syrp od PodhaleGroup:
– Genie,
– 2x Genie Mini

Statywy:
– 2x Manfrotto MT190XPRO3

Zapraszam Cię również na inne moje profile na których znajdziesz moje prace:

Website: https://www.ostaszewskiphoto.com
Facebook: https://www.facebook.com/michalostaszewskiphotography/
Instagram: https://www.instagram.com/michael_ostaszewski/

Tekst: Michał Ostaszewski
Zdjęcia: Michał Ostaszewski

Gorąco zachęcamy do dalekich wędrówek pod czarne niebo. Dzięki obecności lekkiego i mobilnego sprzętu astrofotograficznego jest to prostsze niż kiedykolwiek.

Osoby zainteresowane szczegółami wyprawy zapraszamy do uczestnictwa w warsztatach prowadzonych przez Michała Ostaszewskiego na Zlocie Miłośników Astronomii – Delta Optical AstroShow 2019 w Chęcinach k. Kielc (30 sierpnia – 01 września 2019 r.).

Serdecznie zapraszamy do rezerwacji miejsc:
Delta Optical AstroShow 2019

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Aktualności, Astronomia, Bez kategorii i oznaczony tagami , , , , , , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Możliwość komentowania została wyłączona.