Bez wątpienia największym problemem współczesnych obserwatorów nieba jest silne oświetlenie uliczne znacząco pogarszające widoczność w miastach. Ideałem jest gdy możemy prowadzić obserwacje z dala od świateł miejskich. Obserwator pod idealnie ciemnym niebem jest w stanie dostrzec około 3000 gwiazd o jasności do około +6,5 magnitudo. Na tle takiego nieba doskonale widoczne są mgławice, galaktyki i inne rozmyte obiekty takie jak komety. W małych miastach widoczność oscyluje w okolicach +5,5 magnitudo co ogranicza ilość widocznych gwiazd ponad dwukrotnie.

Zdjęcie: Zaświetlenie nieba w mieście przez okoliczne latarnie, domy i zakłady.

Nadal można tu obserwować mgławice choć nie będą to już widoki tak spektakularne. W centrach wielkich miast z trudem widać najjaśniejsze gwiazdy nieba. W takich warunkach najlepiej skoncentrować się na obserwacjach Księżyca oraz planet. Obiekty te w każdych niemal warunkach wyglądają dość dobrze choć oczywiście nie do końca. Problemem trochę innego rodzaju jest stabilność termiczna atmosfery. Atmosfera w sposób naturalny rozmywa obrazy obiektów stawiając pewną barierę dla sprzętu i powiększenia. Są noce że obrazy są bardzo stabilne, są też takie podczas których niewiele uda się dostrzec na tarczach planet mimo nawet dość poważnego sprzętu. W miastach problem się komplikuje – dochodzą bowiem czynniki cywilizacyjne. Zazwyczaj obraz rozmywany jest przez ciepłe powietrze unoszące się z kominów wentylacyjnych oraz znad rozgrzanych dachów i ulic. Planując miejsce obserwacji warto mieć to na uwadze.

Animacja: Widoczność gwiazd poza miastem (Jodów, czerwiec 2010)

Z podobnego względu błędem jest wykonywanie obserwacji przez otwarte okno. Ciepłe powietrze wydostające się z pomieszczenia miesza się z zimnym na zewnątrz powodując ogromną niestabilność obrazu. W mroźną pogodę nie sposób jest w ten sposób obserwować obiektów nawet przy powiększeniu 20x. Teleskop może uzyskać prawidłowe obrazy dopiero po wystawieniu na zewnątrz (może to być np. balkon).

Dość często można też spotkać osoby próbujące obserwować przez okno dachowe na poddaszu domu. Kolejny błąd. Po pierwsze jakość wykonania szyb zazwyczaj jest dalece niewystarczająca co bardzo ogranicza wyrazistość i rozdzielczość uzyskiwanych obrazów. Po drugie okno takie bardzo ogranicza pole widzenia. Prawdziwą radość z obserwacji czerpie się obserwując konkretne obiekty. Teleskop skierowany w przypadkowe miejsce nieba nie pokaże zbyt wiele a szansa że akurat jasna planeta czy Księżyc pojawią się w takim oknie jest niewielka.