W połowie miesiąca w centralnej Polsce Słońce wschodzi około godziny 7.00 i zachodzi tuż przed 16.00. Dzień więc trwa ok. 9 godzin i jest jeszcze średnio godzinę dłuższy od najkrótszego dnia w roku.

Księżyc, jak co miesiąc dokona pełnego obiegu wokół Ziemi, prezentując nam na niebie swoje fazy. W listopadzie wygląda to następująco: 7-go – ostatnia kwadra, 13-go – nów, 20-go – pierwsza kwadra, 28-go – pełnia. W apogeum Księżyc znajdzie się 1-go i 28-go, a w perygeum 14-go. W swej wędrówce po niebie Księżyc spotka się 11-go z Wenus, 12-go z Saturnem, 16-go z Marsem i 29-go z Jowiszem.

W tym miejscu warto wspomnieć o dwóch bardzo ładnych widocznych u nas koniunkcjach z Jowiszem. 2 listopada o 2:16 Księżyc po raz pierwszy w listopadzie minie Jowisza w odległości 1°21′ (dla środkowej Polski) i ponownie 29 listopada o 2:34 (1°08′). Obydwie koniunkcje widoczne będą wysoko nad południowym i południowo-zachodnim horyzontem.

Na niebie, nad ranem (ale tylko w końcu miesiąca) będzie można oglądać Merkurego niknącego jednak dość szybko w blasku wschodzącego Słońca. Najlepsze warunki do obserwacji będą na przełomie listopada i grudnia.

Wenus, od ponad 3 miesięcy widoczna nad ranem, w dalszym ciągu będzie poranną gwiazdą, systematycznie oddalającą się od Ziemi i kierującą się za Słońce.

Mars ciągle widoczny jest jako słaba gwiazdka, którą można oglądać bezpośrednio po zachodzie Słońca.

Jowisz wielkimi krokami zbliża się do swojej opozycji, którą osiągnie tuż na początku grudnia. Widoczny jest już w zasadzie od początku listopada przez całą noc, górując w połowie listopada ok. godziny 1.00 i zachodząc w momencie wschodu Słońca.

Saturn od listopada staje się widoczny na porannym niebie. Na razie zaledwie do 2-3 godzin przed samym wschodem, jednakże już grudniu będzie można pokusić się o pierwsze obserwacje w sezonie 2013.

Zapraszamy do obserwacji.