Podczas najdłuższych nocy przełomu jesieni i zimy mamy najwięcej czasu na podziwianie nocnego nieba. Trwające 14–15 godzin noce pozwalają obserwować gwiazdozbiory wszystkich pór roku: począwszy od znikającego wieczorem pod zachodnim horyzontem gwiezdnego symbolu lata – Trójkąta Letniego, poprzez gwiazdozbiory jesienne … Czytaj dalej →

 Jak co roku, około 17 listopada przypada maksimum Leonidów, obfitego roju meteorów pochodzącego z częściowego rozpadu okresowej komety 55P/Tempel-Tuttle, co 33 lata powracającej w okolice Słońca. Każde jej zbliżenie do naszej dziennej gwiazdy to kolejna solidna porcja pozostawianego na orbicie … Czytaj dalej →

W nocy z 8 na 9 listopada planetoida 2005 YU55 o średnicy ponad 400 metrów przeleci w pobliżu Ziemi. W okolicach północy, u nas dokładnie o 00:28 znajdzie się w odległości 0,0021733 AU, czyli 325 120 km od centrum Ziemi, czyli … Czytaj dalej →

Listopadowe niebo to w stosunku do październikowego, w którym prawie cały miesiąc obowiązywał czas letni, to duża zmiana pod względem m.in. czasu zapadających wcześniej ciemności. Zmiana czasu na zimowy i szybko zachodzące Słońce przypomina nam, że zima coraz bliżej. Co … Czytaj dalej →

Tegoroczna opozycja Jowisza przypada nocą 29 października o godz. 3:41. Jowisz zbliży się do Ziemi na odległość zaledwie 3,97 AU, czyli 593 mln 900 tys. km. Przez całą noc można będzie w tym czasie obserwować Jowisza w południowej części gwiazdozbioru … Czytaj dalej →

21 października przypada tegoroczne maksimum Orionidów – jednego z najliczniejszych rojów (strumieni) meteorów, z niewielkim nasileniem. To jeden z dwóch rojów związanych z kometą 1P/Halley, najbardziej znaną kometą okresową, odwiedzającą pobliże Ziemi co około 76 lat. Za każdym powrotem komety … Czytaj dalej →

W czwartek 13 października o godz. 23:12, Saturn znajdzie się w koniunkcji ze Słońcem. Dla obserwatora znajdującego się na Ziemi, Saturn znajdzie się za Słońcem, a dokładnie nieco ponad 2° nad nim. Oznacza to, że jest i będzie chwilowo niewidoczny.

Uran, siódma planeta Układu Słonecznego zbliża się do opozycji, czyli do takiej konfiguracji dwóch ciał niebieskich, w której ich długości ekliptyczne różnią się o 180°. Planeta w opozycji osiąga największą jasność i rozmiary kątowe oraz co istotne są widoczna jest … Czytaj dalej →