Wrzesień to jeden z najlepszych do obserwacji miesięcy roku. Zawdzięczamy to już dość długim nocom oraz przyjaznej temperaturze w nocy. W połowie września w centralnej Polsce, obserwacje możemy prowadzić na ciemnym niebie przez około 7-8 godzin. Słońce, znajdując się już ok 21.00, 18° pod horyzontem w teorii daje nam możliwość obserwacji nieba podczas tzw. nocy astronomicznej. Do ok. 4.30 jesteśmy w stanie obserwować zarówno jeszcze niebo letnie, jesienne i już zimowe.
Do 22-go września do godziny 22:44 mamy astronomiczne lato. Od tego momentu Słońce przejdzie w z znak wagi i rozpoczyna się astronomiczna jesień. Dzień, tzw. prawdziwej równonocy będzie miał miejsce 25-go września. Dokładnie w tym dniu zarówno dzień jak i noc będą miały po 12 godzin.
Słońce do 15-go września przebywa w gwiazdozbiorze Lwa, następnie przechodzi do Panny.
Co więc na niebie?
Na początek Księżyc. Fazy naszego naturalnego satelity zmieniają się następująco: 5-go – nów, 12-go – pierwsza kwadra, 19-go – pełnia i 27-go – ostatnia kwadra. W perygeum (najbliżej Ziemi) Księżyc znajdzie się 15-go, natomiast w apogeum (najdalej Ziemi) 27-go.
Planety
Merkury – blisko Słońca na zachodnim horyzontem. Przez cały miesiąc planeta zachodzi około pół godziny za Słońcem. Mimo, że jej elongacja rośnie, to jednak ze względu na kąt, pod jakim nachylona jest ekliptyka i fakt, że planeta znajduje się pod ekliptyką powoduje, że wysokość planety w momencie zachodu Słońca, nie jest większa niż 4-5° (centralna Polska).
Wenus – tak jak w lipcu i sierpniu Wenus w dalszym ciągu daleko od Słońca, również jednak z tego samego powodu jak Merkury, nie więcej niż 8-11° (centralna Polska) nad horyzontem. Jasna Wenus (–4,0 mag.) na swojej drodze 6 września spotka się jednak z jasną gwiazdą z gwiazdozbioru Panny (Spiką, +1,06 mag.). Obserwacje tej koniunkcji (min. 1,6°) można spróbować zarówno 5-go lub 6-go września wieczorem. 18 września Wenus spotka na swojej drodze Saturna (+0,7 mag.). Wieczorem tego dnia, planety będzie dzieliła odległość 3,5°.
Mars – w oczekiwaniu na opozycję, która będzie miała miejsce w kwietniu przyszłego roku, planetę możemy podziwiać na razem, głównie na tle gwiazdozbioru Raka. Uwaga: w dniach 8-9 września planetę będziemy obserwować na tle gromady otwartej M44! 25 września Mars przechodzi go gwiazdozbioru Lwa.
Jowisz – to chyba największa atrakcja planetarna wrześniowego nieba. Wschodząca około godziny 22-23, planeta znajduje się w gwiazdozbiorze Bliźniąt i każdym dniem podąża w kierunku gwiazdy delta Gem, Wasat (+3,52 mag.), którą na początku października minie w odległości zaledwie 6 minut kątowych. Planetę obserwujemy w drugiej części nocy.
Saturn – podobnie jak Wenus, widoczny wieczorem i z każdym dniem niestety coraz gorzej (bliżej Słońca i coraz niżej nad horyzontem). Saturn w zasadzie przez cały miesiąc przebywa w gwiazdozbiorze Wagi i świeci z jasnością +0,7 mag.
Uran – zbliżając się do opozycji, która będzie miała miejsce na początku października znajduje się w gwiazdozbiorze Ryb jako słaba gwiazdka o jasności +5,7 mag. Planeta widoczna jest przez całą noc.
Neptun – tym razem już po opozycji, która wypadła 27 sierpnia, w dalszym ciągu widoczny całą noc w gwiazdozbiorze Wodnika, jako gwiazdka o jasności +7,8 mag.
Do Słońca zbliża się kometa C/2012 S1 (ISON), która pod koniec roku ma stać się największą atrakcją jesienno-zimowego nieba. Kometa w połowie miesiąc znajdzie się w odległości 1,94 au od Słońca i 2,6 au do Ziemi. Przebywa na granicy gwiazdozbiorów Raka i Lwa, który jak obiekt o jasności +10 do +11 mag. Wg. astronomów kometa może zrobić nam miłą niespodziankę, będąc jedną z niewielu komet widocznych gołym okiem.
Zapraszamy do obserwacji!
